Urodziłem się w Polsce, w Bydgoszczy. W następstwie wydarzeń politycznych mój ojciec, wielokrotnie odznaczany pułkownik wojska polskiego, żydowskiego pochodzenia, opuścił kraj i schronił się w Izraelu. Rok później cała moja rodzina uzyskała niezbędne dokumenty i wyemigrowała do Izraela. Miałem wtedy trzy lata.

Moja matka, katoliczka, chroniła swoje dziedzictwo i dbała o zachowanie polskiej kultury. Kiedy miałem 6 lat zapisała mnie do jedynej katolickiej szkoły w Jaffie, zwanej też „Alliance Francaise”. Tak rozpoczęła się moja edukacja kilku języków i różnych kultur.

W domu słuchałem muzyki polskiej, cygańskiej i żydowskiej. W szkole – piosenki francuskiej, a na podwórku – przebojów Bliskiego Wschodu i Wielkiej Brytanii. Od najmłodszych lat przejawiałem zainteresowanie muzyką i piosenką. Tak też znalazłem się w chórze przy polskim kościele. Jako nastolatek nauczyłem się grać na gitarze elektrycznej basowej i dołączyłem do garażowej grupy grającej muzykę pop.

Studia zawiodły mnie do Kanady. Podczas jednej z suto zakrapianych imprez spróbowałem gry na pianinie. Nareszcie znalazłem instrument muzyczny, który pozwolił mi się „wyrazić”. Kilka lat później, zamieszkałem w Montrealu, mieście w którym mogłem połączyć moje zainteresowania, pasje, jedzenie i muzykę. Jako miłośnik bluesa i gospel, udałem się do kolebki tej kultury – Luizjany. Tam też odkryłem jak wiele jest podobieństw między tą muzyką, muzyką cygańską i rytami Bliskiego Wschodu. Po powrocie poznałem Erica West, kontrabasistę i wspólnie utworzyliśmy „Acoustik Blue Note”. Wspólnie wydaliśmy nasz pierwszy utwór – „Great Day”. Krytyka płyty była bardzo przychylna.

Przypadek zaprowadził mnie do Chicoutimi. To miejsce obudziło we mnie wspomnienia i myśl o moich korzeniach. Nawet jeśli języki polski i hebrajski nie są przeze mnie używane na co dzień, skomponowałem utwory wywodzące się z tych kultur.

Po powrocie do Montrealu, stworzyłem grupę „Jeszcze Raz”. Otoczony multiinstrumentalistami, m.in. maestro Yves Desrosiers stworzyliśmy nowe kompozycje, które zostały wydane na płycie „Pamiętam”. Po wydaniu płyty, zapraszano mnie na koncerty w całej Kanadzie, występowałem też w radio i telewizji.

Powstawały nowe piosenki, Yvesa Desrosiers zaproponował wydanie kolejnej płyty. Yves przedstawił mnie swojemu wieloletniemu współpracownikowi Francois Lalonde. Połączyliśmy nasze zdolności i doświadczenie, i stworzyliśmy grupę producencką Les Productions Ben Voila. Pod koniec nagrań, kolejny raz los uśmiechnął się do mnie. Poznałem Denisa Wolffa, dyrektora artystycznego Les Disques Audiogram. Denis, zachwycony dźwiękami naszych nagrań, zaprosił nas do rodziny Audiogram.

„Bałagan” jest wynikiem drogi muzycznej, która pozwoliła mi na uwidocznienie moich korzeni i pochodzenia. Ciąg dalszy nastąpi...